ترکیه یکی از امضا کنندگان کنوانسیون 1951 ژنو مربوط به حمایت از پناهجویان است که شامل محدوده های جغرافیایی است. چنانچه فردی از کشورهای اروپایی به ترکیه بیاید و درخواست پناهندگی دهد، امکان اقامت او تا مادامی که نیاز باشد می تواند فراهم شود اما غیراروپاییان تنها می توانند به صورت موقت در ترکیه اقامت داشته باشند تا پرونده ی آنها به عنوان پناهنده قبول و به کشور پناهنده پذیر منتقل شوند و یا اینکه داوطلبانه کشور را ترک کنند.
به همین دلیل دفتر کمیسریای عالی پناهندگان سازمان ملل از کشورهای پناهنده پذیر درخواست می کند که به این افراد اقامت داده و در کشور آنها اسکان مجدد یابند. اسکان مجدد یک امر داوطلبانه است و سازمان ملل نمی تواند کشوری را مجبور کند که پناهنده ای را بپذیرد.